Lifestyle

Szerpowie Nadziei znów wyruszyli na tatrzańskie szlaki. 235 ludzi gór: wspinaczy i himalaistów poświęciło swój czas, by pomóc dotrzeć na tatrzańskie szlaki tym, dla których codzienność jest prawdziwym wyzwaniem. Dzięki nim 135 dzieci i dorosłych osób z niepełnosprawnościami spełniło swoje marzenia. Zdobyli Rysy, Kościelec, Kasprowy Wierch.

Razem z Szerpami w góry ruszyli wolontariusze 

I Miuki. Na naszych pufach wyjątkowi zdobywcy gór mogli spokojnie i bezpiecznie odpoczywać po trudzie wspinaczki. Uspokoić emocje, rozprostować kończyny, zdrzemnąć się. Sprawdziły się w terenie, który wydaje się niedostępny dla osób z niepełnosprawnościami. Tak być jednak nie musi.

O dostępności gór dla osób z niepełnosprawnościami rozmawiamy z Michałem Sokołem z Fundacji Dzieciom "Zdążyć z pomocą"— człowiekiem gór i fizjoterapeutą z 16-letnim stażem.

Góry dostępne dla osób niepełnosprawnych. Jak to możliwe?

Może być możliwe, ale wymaga to sporo pracy i zaangażowania. Ten rok był pierwszym, w którym my, jako Fundacja Dzieciom "Zdążyć z pomocą", włączyliśmy się w projekt "Szerpowie Nadziei". Wzięliśmy na siebie opiekę nad Skarbami — czyli Uczestnikami akcji — w miejscach docelowych. To znaczy — 

w Morskim Oku, na Hali Gąsienicowej oraz na Rusinowej Polanie.

Czy uczestnicy przygotowywali się specjalnie do wejścia w góry?

Szerpowie wspinają się zimą i latem, są przygotowani fizycznie. Uczestnicy, czyli "Skarby", przygotowują się, jak mogą, by wspomóc osoby, które pomogą im dotrzeć na szczyt. Oczywiście nie mają ich kondycji ani doświadczenia. Ruszając na szlak, muszą być gotowi na wszystko. Na przykład zmiany pogody.

Idąc na Rysy 1 września, mieliśmy wszystko: śnieżycę, wiało, był i zacinający deszcz, a w pewnym momencie bardzo mocne słońce. Zaczęliśmy o 4.30, o 19 wróciliśmy. 

, chłopak urodzony z mózgowym porażeniem dziecięcym, który zdobywał z Szerpami Nadziei już kolejny szczyt, w pewnym momencie miał na sobie 4 kurtki puchowe! Unieruchomiony w specjalnej uprzęży oraz nosidle, dzięki której mógł zostać wniesiony na najwyższy polski szczyt, najzwyczajniej w świecie marzł podczas wędrówki. Ale wytrwał.

Jakie warunki musiały być spełnione, żeby osoba niepełnosprawne mogły uczestniczyć w takiej akcji?

Na szlakach górskich nie ma miejsca do wypoczynku dla osób ze szczególnymi potrzebach. To zrozumiałe, zwykle się tam ich nie spotyka. Ale dzięki dobrej logistyce i współpracy ze schroniskami, które zostały partnerami wydarzenia, udało się nam opanować przestrzeń schronisk Morskie Oko i Murowaniec, tak, by z jednej strony nie zaburzyć ich funkcjonowania, a z drugiej - móc zabezpieczyć podstawowe potrzeby naszych Skarbów. Wystarczyło przeznaczyć dla nich największą łazienkę w budynku - tak by mógł im tam towarzyszyć opiekun. Wytyczyliśmy trasę, którą najłatwiej było się dostać do kasy. Zapewniliśmy sobie stosunkowo przystępne pomieszczenie, do którego mogliśmy wejść z niepełnosprawnymi w sytuacji, która wymagałaby zapewnienia im maksimum intymności. 

Przed schroniskami postawiliśmy namioty i Miuki - by utrudzeni wędrówką mogliby odpocząć, rozprostować kości.

Jak sprawdziły się pufy Miuki w akcji ?

Worki sako to idealne rozwiązanie dla osób niepełnosprawnych, przebywających w warunkach terenowych. Nawet osoby z koniecznością podtrzymywania głowy mogliśmy w nich umieścić, jak "w gniazdku" by zapewnić im bezpieczny wypoczynek. Była to alternatywa do wypoczynku w wózku. Walorem Miuków jest ich uniwersalna forma, którą można dostosować do potrzeb każdej osoby. Trzeba przyznać, że pufy "zrobiły" świetną robotę. Czekały na nas przy schroniskach Murowaniec i Morskie Oko.  

Jakie były reakcje na tyle osób niepełnosprawnych z opiekunami na szlaku?

Zwykle bardzo pozytywna. Jako fizjoterapeuci pracujący w Ośrodkach Rehabilitacyjnych Fundacji Dzieciom, chcieliśmy od początku, żeby to wydarzenie miało wydźwięk społeczny, edukacyjny. Chcemy pokazać, że niepełnosprawni tak naprawdę nie różnią się od nas i też mają prawo do tego, żeby zobaczyć piękno świata. Dlaczego im tego nie ułatwić? Dlatego też już planujemy kolejną akcję, na jeszcze większą skalę. 

Nie cel się liczy, a droga na szczyt. Co zrobić, by góry stały się dostępne dla osób niepełnosprawnych?

Nadal zastanawiasz się, jak zorganizować młodemu człowiekowi przestrzeń do nauki. Wiadomo - 

biurka i wygodne krzesła to podstawa. Ale ... nie każde dziecko, a zwłaszcza nastolatka uda się zagonić do pracy "na sztywno".

 Wkuwając wzory z matematyki, czy ćwicząc pamięć na dopływach Wisły, przyjmują karkołomne pozycje. Nogi na biurku. Leżenie głową w dół. Noga nonszalancko przerzucona przez oparcie kanapy. Nie walcz z tym. Wybierz mebel, w którym młody człowiek będzie chciał się uczyć i nie zniszczy sobie kręgosłupa. 

Fotel puf, bo wygoda podczas nauki jest ważna

Jakie jest idealne siedzisko do nauki według nas? Takie, które nie tylko jest zdrowe i wygodne, ale także uniwersalne. Powinno być:

Miuki spełniają wszystkie te wymogi i dodatkowo są idealne dla wiercipiętów. 

zwykle kojarzy się z meblem typowo wypoczynkowym. Taki mebel jest bardzo wygodny i dekoracyjny, ale nie zapewnia 

 dla ciała. Szczególnie dla dziecka. Nasze pufy zapewniają 

. Zwłaszcza te o charakterze worków sako, ze względu na swoje rozmiary i kształt.  Dziecko nie musi siedzieć na pufie sztywno. Wystarczy, że usiądzie głęboko i wygodnie, a mięśnie uzyskają odpowiednie wsparcie. A poza tym będzie przytulnie! Może się kręcić, zmieniać pozycję i wracać do tej, w której było mu najwygodniej. I przez cały czas nie traci oparcia.

Specjaliści od rehabilitacji i fizjoterapii 

podkreślają, jak istotne jest to, żeby 

To jest jego naturalny najzdrowszy stan. Zwykły fotel czy 

krzesło biurowe unieruchamia dziecko w jednej pozycji

. Żeby była ona znośna, musi robić dłuższe przerwy, a wtedy się dekoncentruje. I nie ma w tym nic dziwnego. Na Miuku mały naukowiec swobodnie będzie wiercił się do woli. Może formować puf zgodnie ze swoim pomysłem i cały czas skupiać się na nauce lub zabawie. A jego sylwetka nie jest narażona na zwyrodnienia.

Do tego możesz razem z dzieckiem wybrać 

. Wtedy na pewno Miuk stanie się ulubionym meblem w pokoju dziecięcym. 

W przypadku siedziska do pracy i nauki ważnym elementem jest 

, jaką jest pokryty. Sztuczna skóra, czy inne sztuczne materiały mogą odparzać. Wzmagają pocenie się i nie sprawdzają się na dłuższą metę. Tkanina na puf powinna być 

? Dzieci mają delikatną i wrażliwą skórę. Dlatego to ważne, żeby siedzisko, na którym spędzają dużo czasu, było bezpieczne i wygodne. Worki sako Miuki zrobione są z materiałów, które mają 

. To znaczy, że używane przez nas tekstylia powstały

. Są całkowicie bezpieczne dla dzieci. Nie powodują żadnych podrażnień i nie alergizują. To ważne szczególnie w przypadku wyboru Miuka dla mniejszych dzieci. 

Dla najmłodszych najfajniejszy puf to wielka przytulanka — im większa, tym lepsza. Oczywiście powinien uwzględniać rozmiary użytkownika. Dla najmłodszych polecamy pufy 

. Jajo to większa wersja Koko — nasz bestseller. Oba mają przyjemny i 

. Małe koko łatwo przenieść (waży tylko 3,5 kg). Formowanie pufa też nie sprawi dziecku żadnych trudności.

. Pamiętaj, wszystkie nasze tkaniny możesz prać w pralce. Wylany soczek, czy wgnieciona czekolada to dla nich nie problem. Jeśli plama nie jest duża, możesz ją wyczyścić gąbką z delikatnym detergentem. 

Najmłodszym użytkownikom Miuków polecamy łagodne, kojące kolory. Na przykład zielenie i błękity. Takie, które wyciszają. Intensywne kolory i neony będą lepsze do samej zabawy. 

Fotel obrotowy dla nastolatków? Nie koniecznie 

W młodym człowieku kryje się niespożyta energia, ale również chęć do odróżnienia się. Do wyjścia z ograniczeń. Miękki i wygodny wielki puf da nastolatkowi wiele możliwości, jednocześnie oferując podparcie dla sylwetki. 

Starszym użytkownikom proponujemy większe 

. Oba świetnie się sprawdzą do nauki. Można na nich bez kłopotu się wiercić, zmieniać pozycje, siedzieć wygodnie. Żadna pozycja nie jest zła! I Office,Lula i Jajo to swoboda i pole do popisu dla kreatywności.

Nastolatek jeszcze bardziej polubi puf, gdy będzie miał wpływ na jego wygląd. Wybierzcie razem taką kolorystykę, która jest dla młodego buntownika, czy buntowniczki, najbardziej inspirująca. Mamy tkaniny jednokolorowe, neonowe, wzorzyste, które dopasują się do stylu najwybredniejszego miłośnika puf. A wiemy, że styl to podstawa! A jeśli potrzebna Wam będzie zmiana — nic prostszego! 

Każdy z naszych materiałów do pokrowców nadaje się do prania w pralce. 

 zalecamy prać co najmniej 2 razy w roku

. Wtedy łatwiej będzie zachować ich dobry wygląd i antyalergiczne właściwości. 

Bardzo przepracowany i wygnieciony puf uzupełnisz 

. Co jakiś czas warto sprawdzić, czy puf pozostaje na tyle wygodny, że granulat nie wymaga uzupełnienia. 

Organizacja przytulnej przestrzeni za pomocą puf to nasza specjalność. Umożliwiamy

 — możesz wraz z twoją pociechą wybrać nie tylko tkaniny i kolory pokryć. Możesz również zdecydować się na 

 czy dodatki. Mamy do wyboru kilka rodzajówprzytulnych 

, które świetnie uzupełnią i ozdobą każdy mebel. Możecie również zdecydować się na 

, jeśli konieczne jest bujanie w obłokach od czasu do czasu. 

A jak już wybierzecie pufy i poduszki, wtedy już wiadomo, co was czeka! Budowanie fortów z poduch lub co najmniej wojna na poduszki. Cieszcie się i razem korzystajcie z możliwości, jakie dają Miuki.

Dla starszych po nauce jednak drzemka ....

Fotel do nauki? To nie tylko fotel biurowy. Daj dziecku Miuka.

Zimno, ciepło, gorąco – czas na taras nie tylko w upalne dni! Jak wybrać odpowiednie pufy na taras.

 do głowy natychmiast przychodzi mi Amsterdam. Dlaczego? Jeśli byliście w tym mieście wiecie, że to miejsce pełne inspiracji, otwartości i niepowtarzalnej atmosfery. Ale czym zaskakuje nas Amsterdam? 

Oczywiście moim okiem, okiem architektki to miasto, w którym granice pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem zlewają się w harmonijną całość. 

nie tylko stanowią przedłużenie przestrzeni mieszkalnej, ale również stają się integralną częścią miasta. Tutaj, popołudniu i wieczorem na pokładach barek, które służą za domy, 

 jest nie tylko miejscem odpoczynku, ale też elementem życia społecznego. Spacerując po centrum można podpatrzeć, że to właśnie na barkach spotykają się sąsiedzi, przyjaciele i znajomi, ciesząc się chwilą relaksu, wspólnym posiłkiem, lampką wina. Małe 

szeregowo ustawionych domów, tętnią życiem.

Nawet na przedmieściach Amsterdamu, przy wielu domach wielorodzinnych przed wejściem, na zewnątrz, napotkacie niewielki stolik, kilka krzeseł, 

 są zajęte. Mieszkańcy są ciekawi co słychać u sąsiadów, zupełnie nie krępują się przechodniów, siadają wygodnie i rozmawiają, są częścią miasta.

Wiosna, lato, jesień - najlepszy sezon na taras. 

Piszę o tym, ponieważ chciałam dzisiaj zainspirować Was do spędzania więcej czasu na zewnątrz. Na tarasie, małej loggii lub malutkim balkonie. Oczywiście duża powierzchnia pomaga w urządzeniu i można mieć rozmach w dobieraniu 

, pięknych zielonych roślin, ale uwierzcie mi nawet maleńki balkonik może stać się wspaniałym, miłym miejscem na szybką poranną kawę, albo wieczorną lampkę wina.

Zacznę od tego, że sama nie mam ogromnego tarasu, mam wąską, dość nieustawną loggię, na której jako niestrudzony i wytrwały ogrodnik hoduję masę roślin. Jest generalnie pięknie, zielono i strasznie ciasno 😊. Miejsca na super pufy nie mam, ale złożyłam sobie ukochany kącik do czytania z 

W tym roku postanowiłam do zieleni dołożyć pufy w kolorze akacjowym, pochodna żółtego i poduszki w odcieniach niebieskich i turkusowych.

Oczywiście nie ma miejsca dla całej rodziny i w weekend każdy bije się o miejsce na naszej 

, ale tak to jest z fajnymi miejscami, wszyscy chcą w nich przebywać.

Mam tez mały stoliczek z krzesłami, na szybką poranną kawę. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni sezon picia kawy i wieczornego cydru na moim tarasie trwa w najlepsze.

Spróbuję opowiedzieć Wam jakie pufy na taras wybrać i co jest ważne w wyborze mebli tapicerowanych na zewnątrz. 

Najpierw pomyślmy, czy mamy miejsce i czy możemy pozwolić sobie na cały 

. Jeśli miejsca nie brakuje niezastąpionym 

. Jeśli mamy naprawdę dużą powierzchnię i lubimy zapraszać na chilloutowe wieczory znajomych , warto zwielokrotnić liczbę wygodnych 

110 i 130 a do tego fajnie uzbroić taras w małe gąbkowe 

, to dobre dodatkowe miejsce dla dzieci i nieoczekiwanych gości. 

Oczywiście cała ta zabawa powinna iść w parze z dużą ilością zielonych roślin, niezastąpione będą zwiewne bambusy, mają bardzo soczysty odcień zieleni a ich cudowne, delikatne liście reagują na najmniejszy wietrzyk. Aby trochę nawiązać do Amsterdamu i żeby było jak na barce, warto kwiaty wstawiać w różne wiklinowe kosze, gliniane donice, metalowe wiaderka. Do takiej zieleni można dobierać intensywne kolory 

, turku­sy, żółcie, pomarańcze. Moim ulubionym wzorem na ten rok są turkusowoniebieskie 

. W zestawie z tej samej kolekcji tkanin są jeszcze duża jodła i kolor gładki a właściwie melanż, wspaniale prezentują się jako całość. 

może być uszyty w każdej tkaninie. Piszcie do nas, jeśli nie znaleźliście odpowiedniego modelu w wymarzonej tapicerce. Z nami wszystko można 😊

A co z mniejszymi tarasami, loggiami – w takich wypadkachpolecam 

Wałek przydaje się bardzo w momencie, kiedy chcemy zająć pozycję półleżącą. Zazwyczaj na takiej loggii jest kawałek ściany, do której przysuwamy sobie nasz  

. Taki zestaw z trzema, czterema kolorowymi poduszkami pozwala się wygodnie ułożyć. 

Jeśli mamy naprawdę micro balkonik, poleciłabym gąbkowe

, na których w towarzystwie miękkich poduszek, można po japońsku cudownie się zrelaksować i wypić herbatę. Oczywiście wszystko należy uszyć w tkaninach na zewnątrz. Do tego jedna z poduszek piankowych może stanowić podstawę pod stolik , ładna drewniana deska, herbata i już set gotowy. Zapraszam na herbatę!

Jaka tkanina najlepiej sprawdzi się na tarasie.

Przejdźmy do sprawy kluczowej - jaką tkaninę wybrać, żeby nasze 

 nie wyblakły i cieszyły nas długo dobrym wyglądem.

Od wielu lat nasze lato jest upalne a słońce jest mocne i wypala kolory. Widać to na kawiarnianych parasolach zmieniających kolor pod wpływem promieni słonecznych czy wyblakłych balkonowych markizach. Dlatego tak ważny jest wybór tekstyliów, których użyjemy jako obicie do naszych 

W pracowni mamy mnóstwo tkanin tego typu. Są oczywiście tkaniny w bardziej dostępnych cenach i te z najwyższej półki: włoskich, hiszpańskich projektantów. Zatrzymajmy się na dwóch podstawowych tkaninach 

 uszyte w tych tkaninach nie boją się słońca ani plam.

Tajemnice tkanin “water repellent” i “sun resistant”

Najczęściej na metkach tkanin outdoorowych znajdziecie Państwo określenie „water repellent”(odpychająca wodę , wodoodporna). Te zaawansowane materiały zostały specjalnie zaprojektowane do wykorzystania w przestrzeniach zewnętrznych, aby skutecznie odpierać wodę i zapewniać ochronę przed wilgocią w razie niewielkiego deszczu, wody basenowej lub przypadkowo rozlanych płynów. Dzięki nim, meble, takie jak miękkie 

, wykonane z tych tkanin, mogą bezpiecznie zdobić tarasy, balkony i ogrody, zapewniając komfortowe miejsce do wypoczynku, niezależnie od warunków atmosferycznych.

Na czym polega tatechnologia odpychająca wodę?

 Włókna zastosowane w tkaninie nie chłoną płynów, dzięki temu plama na naszej tkaninie nie wchłania się tylko odparowuje, łatwo można zebrać ją szmatką. Jeśli to tylko woda po niewielkim deszczu, puf będzie suchy po kilku minutach na słońcu. Takie tkaniny są też nazywane 

, nie straszne im plamy z soków, wina, ponieważ można je zmyć miejscowo gąbką z delikatnym płynem.

, przelotny deszczyk nie jest problemem, ale długi konwekcyjny deszcz, silna burza a szczególnie zbierające się kałuże w zagłębieniu naszych puf w końcu pod wpływem ciężaru przedostaną się między włóknami do środka. Tak więc patrzmy na prognozę pogody i na deszczowe, burzowe dni

(sun resistant), kupując pufy na taras warto zwrócić uwagę na ten współczynnik. Promieniowanie słoneczne działa destrukcyjnie na włókna tkaniny i oprócz tego, że tkanina blaknie, szybciej ulega zniszczeniu, staje się krucha i łamliwa. Jeśli tkanina jest opisana jako odporna na UV, należy przyjąć, że ma wystarczająco wysoki współczynnik odporności na słońce i wystawiona na promieniowanie UV będzie dłużej żyła. Nie ma na świecie tkaniny, która nie będzie reagowała na słońce, chyba, że jest w posiadaniu NASA 😊

Jak wybrać odpowiednie pufy na taras.

Istota dzieciństwa? Wolność i brak ograniczeń. Dlatego kiedy pomyśleliśmy o idealnym fotelu dla dziecka, do głowy przyszła nam wielka poducha – puf. 

Wszystko zaczyna się od wolności. Jak masz te kilka-, kilkanaście lat, nie masz ochoty na sztywne ramy. Dosłownie i w przenośni. Kanciaste kształty utrudniają swobodne bujanie w obłokach. Domknięte formy podcinają skrzydła wyobraźni. Ciężkie meble trudno przerobić na piracki statek, międzygalaktyczną rakietę czy wyspę skarbów. 

Młody człowiek jest w ciągłym ruchu. Wszędzie jest go pełno. Nie zatrzymuje się, nawet kiedy siedzi. Wierci się nieustannie. Rozkłada. Przetacza. Wypróbowuje tysiące nowych pozycji. 

Przód – tył, góra – dół to pojęcia względne. 

Drewniane krzesła go ograniczają. Biurowe fotele obrotowe kuszą jazdą w górę i w dół. Rozpraszają. Ograniczone kolorystycznie są nudne. I takie… nieprzyjazne. Trudno w nie wtulić zapłakaną buzię. Ciężko uciszyć w nich wrzask buntownika na cały świat.

Ludzie kreatywni mają w sobie coś z dziecka. Ciągle poszukują. Próbują. Sprawdzają to, co nowe. Nie lubią ograniczeń, mimo że dorosłym to już „wypada" bardziej sztywno chodzić po ziemi. Studenci z głowami pełnymi pomysłów dosłownie przewalają się przez krzesła przy biurkach. Nogi wędrują na blat. Z blatu na siedzisko. Potem na podłogę, ciągnąc za sobą resztę ciała. Dlatego 

studenci lubią pufy. Siedzenie blisko ziemi, ale nie na ziemi

. Siedzenie, z którego do leżenia jest już całkiem blisko. Miękkie siedziska do drzemania w czasie egzaminów i całowania w wolnym czasie. 

 tak kolorowych, że aż się w głowie kręci. 

Czasami ciało nie chce się ułożyć tak, jak by się chciało. Jest obce. Otulający puf pomaga nad nim zapanować. 

Ułożyć terapeutycznie. Ukoić, otulić, odpocząć po

 trudnej terapii.Są miejsca, w których nasze Miuki służą jako worki rehabilitacyjne. Pomagają odnaleźć zabłąkane marzenia. Uspokoić myśli. Niektóre modele puf i poduch służą jako siedziska na spotkaniach grupowych w poradniach psychologicznych. Wypchane 

  pomagają poczuć się zebranym dzieciom i nastolatkom bezpiecznie i komfortowo. Zapomnieć o wszystkich ĺmusisz", „szybciej", „nie wypada". Poczuć się przez chwilę wolnym.

Fotel dla dziecka? Puf oczywiście!

Najlepsze pomysły rodzą się z prawdziwych potrzeb. Tak też było w przypadku Miuków. Poznajcie historię narodzin naszej firmy. Na pytania odpowiada „matka założycielka” Miuki.pl – Agnieszka Kwiecińska.

Dla mojej dwuletniej córki. Nie podobało mi się, że siedzi zamknięta za drewnianymi szczebelkami łóżeczka. Zapragnęłam ją uwolnić, ale jednocześnie nie chciałam, żeby spała bezpośrednio na gąbce, na podłodze. Z koleżanką z wzornictwa przemysłowego zaczęłyśmy szukać rozwiązań. I wtedy przypomniały mi się pufy, które miałam w czasach studenckich. Teraz, kiedy o nich myślę, widzę, jak słabo były wykonane. Pruły się, nie można było wymienić w nich wypełnienia, nie można było ich prać. Ale były wygodne i je lubiłam, kiedy spotykaliśmy się wieczorami ze znajomymi wszyscy chcieli na nich siedzieć. Postanowiłam uszyć ich lepszą wersję dla Miłki – solidnie wykonaną i wypełnioną granulatem.

Dokładnie w 2008 roku. Narysowałam kilkanaście wzorów puf i obszyłam je na maszynie do szycia. Maszyna była prezentem od teściowej i był to Singer z lat 50. Jeszcze stalowy, ale już elektryczny. Fantastyczna maszyna, do dziś służy nam w pracowni. To zresztą zabawne: pomimo że moja mama była krawcową, ja nie potrafiłam w zasadzie szyć. Może na tyle, żeby zacerować coś, przeszyć na szybko, ale nic więcej. Dopiero na Miukach się nauczyłam. Początkowo szło opornie. Nie rozumiałam, jak kształtować mebel, żeby granulat właściwie się układał pod ciałem. Bo on nie pracuje zgodnie z logiką. Wymaga odpowiedniej ilości pustej przestrzeni, żeby „zatańczyć”, zawirować w tym worku. 

Skąd pomysł, by nadać obecny kształt Miukom?

Testerem modeli była oczywiście Miłka. Dzielnie wylegiwała się, skakała po tych wszystkich niedopełnionych lub zbyt twardych pufach. Pierwsza miała kształt misia. Potem były próby z innymi zwierzakami. Ale to wciąż nie było to. Nie chciałam robić zabawek, tylko meble na lata. Minimalistyczne, funkcjonalne worki sako, które da się rozebrać, uprać, wypełnić. Rzeczy bardzo proste, wręcz banalne, ale nie prostackie. Takie, jak lubię.

Punktem zwrotnym było dla Ciebie wymyślenie dodatkowej powłoki…

Tak! Jako architekt zawsze myślę formą i konstrukcją. Puf w pufie. Membrana wewnętrzna, która utrzymuje drobinki styropianowego granulatu w ryzach. Dusza Miuka. Dziś kolejne firmy podpatrują mój pomysł. Ale wówczas to była rewolucja. Chyba nawet modele Fatboy'a, holenderskiego producenta poduch, który jest liderem na świecie, nie miały takiego rozwiązania. Dwupowłokowy puf to idea, która pozwoliła mi na zrealizowanie jeszcze jednego celu: stworzenie worka sako w pokrowcu, który można prać w domowej pralce i używać latami. Nasza pralka co jakiś czas zmienia się w „obiekt laboratoryjny”: wybieram nowa tkaninę, obszywam wzór i piorę. Dopiero wtedy wiem, czy mamy materiał na nowego Miuka.

Najchętniej z tkanin tapicerskich. Bo są piękne. Różnorodne. I – co najważniejsze – oddychają. W naszej ofercie od zawsze mamy opcję BASIC – pufy z tkanin budżetowych. Kolorowe, w fajnych cenach, pozwoliły nam wyjść z Miukami do ludzi. Sprawdzają się w bibliotekach, galeriach, kawiarniach. Na takie krótkie posiedzenia. Są wodoodporne, więc lekki deszczyk im niestraszny. Ale do domowych pieleszy osobiście ich nie polecam. Bo domowe pufy są na długie godziny otulania, wysiadywania, leżenia. A na tych BASIC, jak to na ortalionie, ciało się poci. Niechętnie szyję też z tkanin naturalnych: bawełny i lnu. Uwielbiam je. Są piękne. Ale trudno się je użytkuje. Gniotą się, plamy ciężko się spiera. Jako mama i gospodyni domowa wybieram więc takie tkaniny, które nie boją się kolejnej kąpieli w pralce. Nowe technologie pozwalają produkować tkaniny trwałe, miękkie i łatwe w czyszczeniu. Mamy ich w pracowni ogromny wybór.

Miał być materacyk dla córki, a wyszła seria worków sako?

Byłam młodą mamą, wykładowczynią akademicką. Dwa razy w tygodniu miałam zajęcia ze studentami architektury na warszawskiej Politechnice. Miałam więc czas i chęć na działanie. Pufy były kolorowe, pięknie wykonane, podobały się. Pod koniec roku, z pomocą przyjaciół, napisałam biznesplan. Pierwsze 50 tys. zł na działalność wygrałam w konkursie Raiffeisen Banku i „Gazety Wyborczej” – „Pomysł na firmę”. Niemal wszystkie pieniądze wydałam na tkaniny. Wiedziałam, że od ich jakości zależy powodzenie mojego projektu.I opłaciło się. Trzy lata później zdobyłam nagrodę Must Have na Łódź Design Festival 2011. Nasza pracownia stała się rozpoznawalna. Ludzie zaczęli kojarzyć szyte przez nas worki sako i poduchy z dobrym polskim designem i wysoką jakością.

Jajo, Ojo, Ojko, Lula. To nasze flagowe produkty. Rzeczywiście były z nami od początku. Worki sako i poduchy, które sprawdzają się w każdych warunkach. Oprócz nich były poduchy – Tam, Lulu, Mumu, Ciapy i Baby, które nawet cieszyły się  zainteresowaniem klientów. Jednak ciągle mi w nich coś nie pasowało. Dlatego się z nimi pożegnaliśmy. Dla mnie najukochańsza jest Lula. Niby zwykła poducha w olbrzymim rozmiarze. A jednak Lula tak wiele może! To na niej Miłka uprawiała swoje drzemki. Na niej wspólnie spędzałyśmy czas, śmiejąc się, tuląc, czy czytając książeczki. Lekka i poręczna, była wyciągana na taras. Złamana w połowie i oparta o ścianę stawała się podstawowym wyposażeniem naszego mieszkania. Do dziś każdy z domowników ma własną, która raz służy jako fotel, a raz jako leżanka. Żeby była łatwiejsza w układaniu, doszyłam jej kółko, które z czasem stało się naszym znakiem rozpoznawczym.

Ale to Jajo jest numerem jeden w Waszym sklepie.

Faktycznie, klienci je kochają. To chyba przez ten miękki kształt. A może… kółeczko? Worki sako i poduchy testowaliśmy na różnego rodzaju targach, piknikach designu, kiermaszach. Jajo bardzo się podobało. Szyliśmy więc więcej, w kolejnych tkaninach. Postawiliśmy stronę internetową. Jeszcze do dziś przychodzą do nas klienci, którzy kupili te pierwsze modele z nadrukiem, żeby je dopełnić granulatem lub naprawić. W ten sposób przekonaliśmy się, że decyzja, by nie oszczędzać na niciach czy jakości tkanin –  z polskich fabryk, wybarwianych specjalnie dla nas – była właściwa. Nasze „stare” Miuki wciąż żyją i mają się dobrze.

Powiedziałaś „naprawić. Miuki się naprawia?

Ja nie lubię wyrzucać rzeczy. Więc naprawiamy nasze produkty. Do pracowni trafiają pufy pogryzione przez chomiki, wydrapane lub zabrudzone przez koty, wymęczone przez kilkunastoletnie życie w dziecięcym pokoju. Cerujemy, naszywamy łatki, czasem wymieniamy membranę wewnętrzną, czasem szyjemy nowy pokrowiec w nowej tkaninie. Wszystkie naprawy odbywają się na tym samym Singerze, na którym szyliśmy pierwsze wzory. Tak właśnie wygląda nasza „miukowa” codzienność.

Lifestyle

Nie cel się liczy, a droga na szczyt. Co zrobić, by góry stały się dostępne dla osób niepełnosprawnych?

Fotel do nauki? To nie tylko fotel biurowy. Daj dziecku Miuka.

Jak wybrać odpowiednie pufy na taras.

Fotel dla dziecka? Puf oczywiście!

Takie pufy MAMY